Hoewel ik van harde wind hou, slaap ik er vaak slecht door. Een eigenschap die ik met vele anderen deel. Als het hard waait, stimuleert dat, er komt veel energie en adrenaline vrij en je wordt onrustig. Het nadeel van al die opwinding is dat het weinig ontspant. Veel mensen voelen zich bij stormen dan ook opgejaagd of geïrriteerd.

Deze onrust schijnt de oorzaak te zijn van het omslaan van het ladingsveld in de atmosfeer. Bij normaal, stabiel weer, is deze negatief geladen. Daar voelen we ons dan ook het prettigst bij. Maar als het hard gaat waaien en er storm op komst is, daalt de luchtvochtigheid en verandert de polariteit van de met stofdeeltje geladen atmosfeer van negatief naar positief. Dit heeft ook effect op onze hormoonhuishouding. Er komt dan meer adrenaline in ons bloed en onze hersenen maken meer cortisol dan serotonine aan. Deze veranderingen in ons lichaam zorgen ervoor dat we onrustig worden. Zoiets kan heel snel gaan en sommige mensen voelen het dan ook aan als er een weersverandering op komst is. Ze voelen het dan “aan hun water”. De fysieke onrust die ze ervaren, maakt zich voelbaar in hun blaas. Aangezien een blaas door spanning wordt geactiveerd en er bij momenten van onrust vaak aandrang ontstaat is voor hen de verandering in de atmosfeer als het ware voelbaar in hun buik en krijgen ze een “onderbuik gevoel”. 

Dit soort, door harde wind veroorzaakte, onrust komt het meest voor tijdens de zomer of in gebieden waar regelmatig warme droge winden zoals de mistral en föhn waaien.

Lees ook: De wind in de metro, Windstil, Onweer en Het hoekje om.