Ik had hem al een paar keer gezien maar hij zat steeds op moeilijk te bereiken plaatsen of schoof op het allerlaatste moment ergens achter. Zo sloop hij al een aantal weken door mijn huis maar gisterennacht kreeg ik hem voor het eerst voor mijn camera. Hij zat in de badkamer in een hoek boven tegen het plafond en liep op zijn typerend tergend langzame manier langs de muur. Sommige spinnen willen nog wel eens stil gaan zitten als ze je zien, de lijmspuiter loopt gewoon langzaam weg. En omdat hij niet veel groter is dan 4mm maakt dat het fotograferen er niet makkelijker op.

Deze getijgerde lijmspuiter (scytodes thoracica) heeft zes ogen, een hoog gewelfd carapax (kopborststuk) en een kenmerkende tekening. Hij is de enige vertegenwoordiger van de scytodidae-familie die hier (meestal binnenshuis) voorkomt. In dat grote en gewelfde carapax zitten twee enorme tweelobbige klieren. De voorste lob maakt gif en de achterste een soort lijm. Deze klieren monden via een buis uit in een opening bij zijn gifklauwen. Door deze klieren samen te persen kan hij een mengsel van gif en lijm wegschieten. Als hij zijn gifklauwen dan snel in- en uit klapt varieert de richting van de druppels en ontstaat het effect van een schot hagel. Vanaf ongeveer 1 cm afstand lijmt hij zijn prooien zo vast met lussen van lijm en gif. Daarna komt de spin pas dichterbij en bijt hij zijn prooi.

lees ook Kraamwebspin, Krabspinnen