Toen ik deze spin voor het eerst zag dacht ik dat het een opgedroogd vogelpoepje was. Het duurde ook even voor ik hem goed had gedetermineerd.  De Driehoekwebspin wordt meestal afgebeeld in zijn roodbruine tekening, zonder de witte en zwarte vlekken aan de zijkant van hun abdomen. Deze spin behoort  tot de Uloboridae, de wielwebkaardespinnen. Deze familie heeft geen gif en een afwijkende stand van hun ogen. Hyptiotes heeft daarbij de apartste oogstand, zijn ogen staan niet zoals gebruikelijk in rijen. Zijn twee achterste ogen zijn zeer groot en steken uit, ze staan vrijwel in het midden van zijn kopborststuk.

De driehoekswebspin heeft korte stevige poten, een bepoederd, viltig uiterlijk en een calamistrum met één rij borstels. De vrouwtjes worden ca. 5 a 6 mm groot. De iets kleinere mannetjes hebben opvallend grote palpen die bijna even groot zijn als het kopborststuk. Deze in Nederland zeldzame spin maakt een driehoekig web met vier spaken. Hierover heen ligt een cribelaat spinsel. Van de punt van de driehoek loopt een signaaldraad naar de spin, die zich zelf met een andere draad uit de spintepels aan een tak heeft geankerd. Het web heeft geen kleefdruppels, maar is toch buitengewoon effectief. Als een prooi het web raakt, laat de spin dit web, dat hij onder spanning houdt, vieren door zijn ankerdraad te verlengen. Hierdoor schiet het web een stuk naar voren en vouwt het  zich om de prooi, de cribelaten draden verkleven hierbij, waardoor de prooi niet kan ontsnappen. Door het web herhaaldelijk te spannen en los te laten verstrikt de spin de prooi steeds meer. De prooi wordt daarna uitgebreid ingesponnen, dit kan bij grotere prooien zoals sprinkhanen wel 30 minuten duren, waarna de spin hem naar een schuilhoek meeneemt en uitzuigt. Tijdens rust of nachtelijke pauzes bevestigt de spin de signaaldraad rechtstreeks aan een tak, zodat het web intact blijft.

De kleinere mannetjes weven een speciale werfdraad waarmee ze zich naar het web van een vrouwtje laten zakken. Hier geven ze via speciale treksignalen te kennen dat zij geen prooi zijn. Na de paring legt het vrouwtje haar eitjes in een vaalgrijze platte langwerpige cocon, die vaak moeilijk is te vinden. De jonge spinnen overwinteren in deze cocon, de totale ontwikkeling duurt twee jaar.