Momenteel woedt de discussie over onverdoofde slacht in alle hevigheid. Zoals wel vaker wordt het recht van geloofsbelijdenis tegenover de rede geplaatst. Bij deze specifieke discussie stelt men het leed van dieren tegenover het recht van mensen. Volgens mij is dat echter niet het enige discussiepunt. Eerlijker zou het zijn om te stellen dat de overtuiging van de één lijnrecht tegenover het geloof van de ander staat. De dieren zitten er tussenin, zij zijn slechts de aanleiding.

De overtuigingen van hen die tegen onverdoofd slachten zijn liggen niet minder aan de basis van hun bestaansrecht dan die van een gelovige. Het enige verschil is dat de overtuiging van de één vanuit een individueel besef voortkomt, terwijl die van de ander conform een dogma van een groepering is. Zo gesteld zijn beide overtuigingen uitwisselbaar en is de ene niet waardevoller dan de ander.

Waarom wordt er dan zo veel aandacht gegeven aan de meningen van, in principe, minderheidsgroeperingen, die zich toevallig als geloof hebben laten registreren? Waarom weegt de geloofsovertuiging nog steeds zo zwaar? Is het misschien omdat wij zo zijn geïndoctrineerd dat wij nog steeds “geloven” dat de emoties bij een gelovige dieper gaan? Dat deze heftiger en dus waardevoller zijn dan de emoties van iemand wiens overtuigingen niet vanuit een religie zijn ontstaan? Als dat zo is dan hechten wij in onze samenleving meer belang aan een doctrine dan aan een eigen mening.

Ik voor mezelf vind mijn overtuigingen niet minder waard dan die van een gelovige. Het is zelfs zo dat ik me beledigd voel als een gelovige mijn emoties als niet ter zake doende afdoet omdat hij wel en ik niet geloof. Voor een gelovige stopt de discussie op het moment dat het geloof ter discussie wordt gesteld. Wij staan dit vreemd genoeg toe. Met argumenten en redenaties proberen wij dit schild van onaantastbaarheid en onbuigzaamheid te slechten, maar dat blijkt volkomen nutteloos. De gelovige gelooft, wij vinden, einde discussie. We leven nog steeds onder de tirannie van de geloofsovertuiging.