Walslakken (Volutidae) zoals de Cymbium glans zijn grote en gewilde verzamelaarsschelpen. Omdat veel Voluta-soorten geen vrij zwemmend larve-stadium kennen, zijn ze vaak tot een relatief klein verspreidingsgebied beperkt en er bestaan veel aparte soorten. Walslakken komen in alle wereldzeeën voor, hebben een korte uitstulpbare proboscis en leven als rovers op zanderige bodems. Ze omvatten hun prooi met hun grote veelkleurige voet en verlammen deze met gif.

Cymbium glans scheidt normaal gesproken over zijn bruine periostracum een lakachtige laag af die om de hele schelp heenloopt. Hierin zitten steentjes en zand gekleefd waardoor de schelp een pokdalig gelakt uiterlijk krijgt. Soms lijken de schelpen nog het meest op een oude amfora die door iemand met een grove kwast is gevernist. Dit exemplaar is opvallend omdat deze laklaag juist niet over de gehele schelp loopt en hij een fraaie rozegele kleur en diepe radiale ribbels heeft. Hij is in januari 2017, 25 meter diep, op een zanderige bodem door een lokale visser bij Abidjian voor de ivoorkunst van West Afrika gevonden. Deze slakken worden lokaal veel gegeten en hun witgele vlees wordt geëxporteerd. Deze specifieke schelp is met zijn 31 cm zelfs voor zijn soort aan de grote kant en de slak die er in zat zal enkele kilo’s hebben gewogen.

Klik hier voor meer berichten over schelpen.