Michelangelo’s beroemde beeld van Mozes in de Romeinse kerk San Pietro in Vincoli heeft twee opvallend duivelse horentjes. Volgens de vertaling in de Latijnse Vulgaat, in Michelangelo’s tijd de door iedereen gebruikte vertaling van de Bijbel, had Mozes deze hoorns van de HEER gekregen omdat hij met HEM had gesproken. In Exodus 34:29 was het Hebreeuwse woord voor stralen, “qeren”, per ongeluk als horens vertaald. In de Vulgaat daalde Mozes als volgt de berg Sinaï af: “Cornuta esset facies sua”, “Zij zagen het gelaat van Mozes, gehoornd”. Tegenwoordig lezen we echter: “Mozes daalde de Sinaï af, met de twee platen van het verbond bij zich. Hij wist niet dat zijn gezicht glansde doordat hij met de HEER had gesproken". Zo is een Hebreeuws homoniem eeuwenlang verantwoordelijk geweest voor het feit dat Mozes met hoorns op zijn hoofd werd afgebeeld.
Lees ook: De vloek van Cham en Het geschreven woord.
Geen reacties
Reageer: