Ongeveer 50.000 jaar geleden, sloeg er 5 km ten westen van de Canyon Diablo in Arizona een 30 ton zware meteoriet in. De inslag veroorzaakte een krater met een diameter van 1,2 km en 170 meter diepte. Lange tijd stond hij bekend als de Canyon Diablo Crater. Toen het gebruikelijk werd om natuurlijke landschapskenmerken naar het dichtstbijzijnde postkantoor te vernoemen, kreeg hij die van een kantoor dat profetisch de naam Meteor droeg. Sindsdien staat hij bekend als de Meteor Crater. Lange tijd was er binnen de wetenschappelijke wereld veel discussie over het ontstaan van kraters die er wel als vulkaankraters uitzagen, maar geen vulkanische activiteit vertoonden. Daniel Barringer (1860-1929), wiens familie nog steeds het grondgebied van de krater beheert, was de eerste die de wereld wist te overtuigen van het feit dat het hier om een inslagkrater van een meteoriet ging. Meteor Crater wordt sindsdien ook vaak de Barringer Crater genoemd. De meteoriet zelf heet echter nog steeds de Canyon Diablo Meteoriet, vernoemd naar het al lang verlaten stadje dat aan het Canyon Diablo ravijn ligt. In 1953 heeft men, dankzij onderzoek van deze meteoriet, de geschatte leeftijd van de Aarde kunnen verfijnen tot om en nabij de 70 miljoen jaar. Er zijn fragmenten van 485 kg tot slechts enkele grammen gevonden. Het afgebeelde fragment weegt 45 gram en heb ik afgelopen week op een mineralenbeurs in Antwerpen op de kop getikt. Het ijzer van deze meteoriet werd al door de eerste Amerikaanse Indianen gebruikt en wordt ook nu nog verzameld en verhandeld.

Lees ook: De Campo del Cielo Meteoriet en De Sikhote-Alin Meteoriet.