Het was al weer een poos geleden dat ik naar de Brand was geweest om boomkikkers te fotograferen. Die locatie wordt in het algemeen niet aan de grote klok gehangen en ik schrok dan ook van het grote aantal fotografen dat ik daar tegenkwam. Het is meestal geen goed teken als dergelijke locaties te bekend worden, want er zijn altijd fotografen die het geen probleem vinden om de boel te vertrappen of boomkikkers op te pakken en ergens anders neer te zetten. Niet al te lang geleden was de locatie zelfs tijdelijk afgesloten omdat sommige fotografen vloeibare stikstof en haarlak hadden gebruikt om een “betere” foto van deze kwetsbare dieren te kunnen maken. Gelukkig hielden ze vandaag allemaal een respectvolle afstand van elkaar en de kikkers en deden ze er alles aan om ze niet te verstoren.

De meeste kikkertjes zitten normaal gesproken op de bramen rondom het veldje, maar dit keer werd ik door een andere fotograaf geattendeerd op een aantal kikkertjes die midden in het veld op een grote berenklauw zaten. Eerst dacht ik dat hij ze daar zelf had neergezet, maar er zaten er meerdere op één plant en op een enkele berenklauwen in de buurt zaten er nog meer. Het leek er dus op dat ze er zelf naar toe waren gekropen om tegen de stam of boven op de bloemkoppen te kunnen zonnen.

Je kon bij de kikkers die op een tak zaten goed zien hoe ze hun achterpoten onder hun lichaam vouwden en zichzelf om de tak heen klemden. Toen ik aankwam was het nog bewolkt maar langzamerhand trok het open en kwam de zon steeds meer tevoorschijn, enkele kikkertjes zochten toen een betere plekje en dat gaf mij de gelegenheid om ze te zien klimmen en hun lange dunne vingers met de zuignappen te fotograferen. Zelfs de jonge exemplaren klommen behendig langs de stengels en hadden goed grip.

Lees ook: Boomkikkers en Zonnende boomkikkers.