Het Nederlandse woord avontuur is een leenwoord uit het Frans, dat in het Middelnederlands nog net zo werd gespeld als in de taal waar het vandaan kwam: aventure. Dit betekende ‘gebeurtenis, voorval’. In de riddertijd van de twaalfde eeuw werd dit Franse aventure een modewoord voor de spannende gebeurtenissen die ridders beleefden. Op deze wijze wist het woord zich te verbreiden naar de Germaanse landen. In het Nederlands associeerde men dit woord met avend-ure. En omdat men dacht dat avend een onjuiste spelling van avond was ging men het met een o schrijven in plaats van met een e.