Dit waanzinnig mooie schelpje is super kwetsbaar. De vele uitsteeksels zijn heel breekbaar en blijven makkelijk ergens achter haken. Je komt ze in verschillende kleurvariaties tegen, van hardroze tot zachtgroen. Deze soort is nog relatief kort bekend, hij werd pas in 1980, door Kosuge, voor het eerst beschreven. Hij dankt zijn soortnaam vicdani aan Victor Dan, een bekende Filipijnse schelpenverzamelaar.
Net als Guildfordia triumphans behoort deze schelp tot de tulbandslakken (Turbinidae). Ze hebben allemaal een kenmerkende diepe navel en een ronde mondopening die bij leven volledig wordt afgesloten door een hoornachtig operculum. Angaria vicdani-slakken zijn vegetarische koraalrifbewoners die in diep water bij de Filipijnen voorkomen. Ze kunnen 7cm groot worden en zijn gewild bij verzamelaars. Omdat de navel is omgeven door een dubbele rij korte uitsteeksels lijkt deze wel wat op een spiraalvormige bek met tanden. De grootste vertegenwoordiger van de Tulbandslakken is de Turbo marmoratus, deze 20cm grote slak wordt massaal vanaf Oost-Afrika naar met Verre Oosten verscheept om daar in de parelmoerindustrie verwerkt te worden.
De afgebeelde schelp is in 1999 bij Mindanao bij de Filipijnen op een diepte van 150m gevonden.
Lees ook: Guildfordia triumphans.
Geen reacties
Reageer: