crupina vulgaris 8-2015 3315crupina vulgaris 8-2015 3340De Crupina vulgaris-zaadjes, die ik uit de botanische tuin in Uppsala tijdens mijn vakantie in Zweden had meegenomen, ga ik toch maar niet opkweken. De zaadjes zijn dan wel mooi, het plantje zelf is niet bijster aantrekkelijk. Het bestaat uit een aantal lange dunne stengels met wat kleine paarse bloempjes. Vroeger noemden we deze plant in de volksmond gewoon kruipzaad. De baleinachtige veertjes aan de rand van het zaadje hebben kleine haakjes, deze zorgen ervoor dat het zaadje maar één kant op kan bewegen. Als je ze op je hand hebt, lijken ze te bewegen en zich tussen je vingers door te willen wurmen. In Nederland werd dit plantje in juli 1899 voor het eerst ontdekt. Het werd toen gevonden aan de Spoordijk bij Haarlem. Oorspronkelijk komt het uit Zuid-Europa, maar het heeft zich al op veel andere continenten zoals Amerika en Azië gevestigd.

 

crupina vulgaris 9-2015 9439Gewoon Kruipzaad is buitengewoon hardnekkig. Als het eenmaal ergens voorkomt, is het verduiveld lastig om er weer vanaf te komen. Crupina vulgaris werd in 1969 voor het eerst in Noord Amerika geïntroduceerd en heeft sindsdien zijn weg naar Oregon, Washington en California gevonden. Omdat het andere planten verdringt, zorgt het voor een verarming van de biodiversiteit en vergroot het het risico op bodemerosie. In Amerika staat dit zaad op de zwarte lijst en moet de aanwezigheid van deze plant worden gemeld. Als het in een gebied is geïntroduceerd neemt het al snel grasvelden, hooiland, bermen en weiden over. Hierdoor vermindert het de waarde van een oogst en verdringt het andere lokale planten. Commercieel vee lust deze plant niet en begraast dus lokale begroeiing, waardoor Crupina nog meer ruimte krijgt. Eventuele begrazing door minder kieskeurige eters stimuleert de groei van zijwaartse stengels en de productie van bloemen, en versnelt dus alleen maar de verspreiding.

 

Lees ook: Mooiste souvenir.