In Antwerpen ligt aan de Wapper een fonteintje. Zomers zitten er vaak mensen op de rand een broodje te eten. Terwijl ze naar de voorbijgangers kijken, spuiten er achter hen straaltjes water omhoog. Het water schiet omhoog, valt terug in de fontein en wordt weer opnieuw omhooggeschoten, keer op keer. In de hoek van de fontein zit een rooster, dit zorgt ervoor dat er geen vuil bij de waterpomp kan komen. Hier verzamelt zich allerlei afval. In het olieachtige water dobberen daar dode bladeren, plastic zakjes, sigarettenpeuken en koffiebekertjes. Laatst lag er zelfs een dode vogel tussen. Met zijn vleugels als drijvers en zijn kop als boegbeeld omhoog, dreef hij als een verlaten schip in de trage draaikolk bij het rooster. Gevangen tussen het andere vuil draaide hij rondjes om het afvoerputje. 

Lees ook: Dode krabben, Dode reiger, Dode duiven, Vogelmummie en Dode dieren.